89 MM Od Europy w Starej Aptece

Po upadku muru berlińskiego wielu artystów podejmowało temat jednoczenia się Europy po prawie pół wieku trwającym podziale. Marcel Łoziński metaforę tamtego czasu odnalazł w Brześciu, na granicy między Polską a byłym Związkiem Radzieckim. To tam kończą się europejskie tory kolejowe o szerokości 1435 mm i zaczynają się te szersze o tytułowe 89 mm. Aby przez to miejsce codziennie mogło przejechać kilkadziesiąt pociągów międzynarodowych, białoruscy robotnicy muszą każdego dnia wymienić kilka tysięcy kół pod wagonami - przyglądają się temu Francuzi, Niemcy, Holendrzy.

Łoziński w kilku, wydawałoby się niemal przypadkowych obrazach, pokazuje dwa równoległe światy, które spaja chłopiec z Polski. Przygląda się pracującym mężczyznom, rozmawia z nimi, niemal komentuje to, co wraz z nim obserwujemy.

Tytuł filmu stanowi swoistą grę - przecież w ’89 roku miał zakończyć się czas dwóch Europ, Polska zaś wjechała na nowe tory przemian. Po trzydziestu latach od upadku Polskiej Republiki Ludowej, nadal pozostaje jednak tak wiele pracy do zrobienia.

89 MM OD EUROPY
Scenariusz i reżyseria: Marcel Łoziński
Zdjęcia: Jacek Petrycki, Artur Reinhart
Dźwięk: Małgorzata Jaworska
Montaż: Katarzyna Maciejko-Kowalczyk
Kierownictwo produkcji: Janusz Skałkowski, Wojciech Szczudło
Produkcja: Studio Filmowe Kalejdoskop, Telewizja Polska, 1993
Czas: 12 minut